De Reis begint

Ha beste luitjes!
Misschien hadden jullie gister al iets verwacht maar helaas, ik was zo moe na de vlucht en daarna de dag door gaan (jetlag, who cares?!) dat ik, eenmaal gesetteld in het hotel, vroeg in de avond al het bed in dook.
Maar hier is dan het 1e –lange- verslag. Dat maakt het goed, hoop ik. En trouwens, ik beloof niet elke dag te schrijven hoor! Moet ook maar net kunnen als het hotel Wi-Fi heeft en ik puf heb ;)
Oh, en ik moet ook nog wennen aan m’n nieuwe tablet (dank Remko!!), waar ik heel blij mee ben en waarvan ik nog van alles moet ontdekken.
Laat ik beginnen bij het begin: de reis. Dat ging heel gladjes. Ik zat nog te dubben of ik met de auto of lopend naar het station zou gaan. Degenen die me kennen weten wel wat ik gekozen heb ;) Mijn trein vertrok 10.49 en ik was ongeveer 12.00 op Schiphol. Voelt toch altijd weer beetje als thuiskomen, terug in Hoofddorp. Nog gezwaaid naar Pa. Wel, mijn reisgenoot was daar al en we zijn richting de “drop off” balie gelopen. Blij dat ik al eerder ingecheckt had. Wat wel nieuw voor me was, was het ook zelf droppen van je bagage. Tja, als je dan een kilootje te veel hebt, neemt ie het niet in voordat je bijbetaald hebt. No worries, ik had maar 17 kilo (mocht 23 mee). Had ik nu toch maar niet die broek, dat shirt en mijn zonnebrand er weer uitgehaald! Dacht nog dat ik misschien te veel had in gepakt. Maar nu kan ik wel e.e.a. mee terug nemen. Hihaah!
En dan ga je door de malle molen die Schiphol heet. Douane check, nog even iets drinken en dan wachten tot je aan boord mag. Nog laatste appjes verstuurd en dan ook echt die telefoon uit, helemaal uit (enig idee hoeveel een sms-je kost naar Japan?! VEEL!). Dan is het tijd om te boarden, dat ging ook prima. In het vliegtuig waren veel plaatsen vrij. De dame naast ons verhuisde naar ander plekje. Heerlijk, had ik ook meer ruimte, zit net even iets lekkerder. Zal niet te veel brabbelen over de vlucht. Dat is prima gegaan, heb beetje van dat vliegtuigvoer gegeten (moest wel iets, Birgit!) en 2 films gezien (“Lucy” en die film over Stephen Hawking, beiden mooi), heb zelfs iets geslapen (lees: gedommeld en dan weer wakker). Je weet dat de reis er al bijna op zit als de lampen aangaan, er een “verfrissend” luchtje in de lucht komt naast de etenslucht van het ontbijt. We landen eerder dan verwacht, na een vlucht van 10 uur en 7 minuten. Het is in Tokyo dan 08.30 als de banden de baan raken. Ik ben er. Waaaah! Ik ben er echt! Ik ben in Japan! Mijn droom is nu werkelijkheid.
Het is dan wel even zoeken waar de bus staat die ons naar het hotel brengt. Alles is dan wel geregeld maar het is even zaak er achter te komen hoe de boel hier gaat. En dat is al snel in orde want de mensen zijn zo vriendelijk, ze komen naar je toe als je alleen al fronst (lees: de “huh?”-uitdrukking op je gezicht) en je krijgt alle hulp die je maar kan wensen. Het Vliegveld Narita ligt een stukje buiten Tokyo en ook stopt de luxe bus bij andere hotels, zodoende duurt de rit een poosje.
We komen aan bij het hotel waar we een aantal nachten zullen verblijven. Gelukkig kunnen we direct inchecken en al de kamer in. Ik heb nu een tijdje niet gegeten (van dat vliegtuigvoer word ik niet echt blij) en heb trek. Ook begin ik de vermoeidheid al beetje te voelen. De kamer is prima, niet gigantisch groot maar lekker ruim, hoewel de toilet en badkamer zeker op de Japanse maat zijn gemaakt. Goed voor de bovenbeenspieren, toch Anita? Afijn, ik zet de boel neer, knap mezelf wat op en ga naar buiten op jacht naar eten. Het is pas half 4 ‘s middags maar ik val om! Gek genoeg zijn nu de meeste eettentjes dicht. Gelukkig zijn er ook van die tentjes die bento boxen verkopen. Dit zijn complete gerechten met rijst, groenten en kip bij voorbeeld. Dit hebben we opgegeten in het zonnetje in het park vlakbij het hotel. Oh, het zonnetje! Vergeet ik jullie nog gek te maken: haha, sta ik daar met mijn winterjas in mijn armen: het is hier 22 graden!!! Loop dus al op m’n sandalen en zonder jas. :-P
Na het eten zijn we wat gaan wandelen in de buurt van het hotel. We pakken een stuk van de winkelstraat en dan hobbelen we door naar het Shiba park en de Zojoji Tempel. En ja, ik heb het al aan een paar luitjes verteld: ik kom daar precies tijdens de bloesemtijd aan. Alles staat in bloei! Elke boom vol, van diep roze naar helder witte bloemen waar je ook kijkt. Het is echt een plaatje. Japan houdt echt van bomen, sowieso van natuur, dat is de Shinto invloed. Er zijn bij voorbeeld geen prullenbakken hier op straat want men neemt altijd zijn eigen rotzooi mee en ook omdat de kraaien er zo’n bende van konden maken. Een opmerkelijke keuze, maar wat een geweldige!
Ik neem de tijd bij de boeddhistische tempel en schiet heel wat plaatjes (wederom, dank Remko). Ik vind alles prachtig, klik-klik-klik-klik. Lijk wel een Japanner haha! Heb er een paar hier toegevoegd. Wel, dan is het echt bedtijd. Ik zak nu echt wel in. Op de kamer nog kop thee gezet en de papieren klaar voor morgen, ook uiteraard eerst nog alles getest: m’n tablet, phone en camera. Dan duik ik er in en ik slaap ook direct. Trusten allemaal!