Kyoto!

Hey hoi allemaal,
Ik ben weer in de grote stad. Kyoto. En wat een verschil met Tokyo! Het is al de 2e dag. Gisteren ben ik aangekomen hier. De reis ging prima. Had goed weer (zon!), kon nu ook veel meer zien van de omgeving. Iets wat op de heen weg langs me heen is gegaan door het miezerige weer. In Osaka pakten we een andere trein naar Kyoto. Omdat het zulk mooi weer is, besloten we weer gewoon te lopen naar het hotel in plaats van de subway te nemen. Het was een wandeling van een kwartiertje en zo verkende ik direct mijn ‘omgeving’. Zodra je Kyoto station uit loopt weet je dat je in een totaal ander deel van Japan bent en dat de mensen hier ook anders zijn. De energie is anders, de mensen zijn anders gekleed zelfs. Veel meer vrije tijdskleding (in Tokyo loopt 9 van de 10 mensen strak in zwart pak, zowel heren als dames), het is hier relaxter op een of andere manier, cultureler en ja, internationaler in die zin dat we hier veel ‘westerse’ winketjes en producten zien. Aaargh, Starbucks bij voorbeeld. En McDonalds. En een bakkerij met stokbrood en muffins. Het is nog zoeken naar de tentjes met de bento’s!
We passeren een enorme tempel, deels in de steigers. De term ‘tempel katten’ komt in me op als ik 5 katten zie luieren voor de tempelpoort. Ze mekkeren wat tegen de duiven maar blijven op het terrein. Ze zijn vast de meest gefotografeerde katten van Kyoto. Yup, ook ik heb ze hier op de plaat.
Er kan direct ingecheckt worden en we gaan de kamer in. De hotelkamer is bijna hetzelfde als die in Tokyo. Ruim, netjes, koelkastje (zonder flesjes of blikjes dit keer), tv, badkamertje met ligbad (Japanese size). Niet veel nieuws onder de zon. We pakken uit en settelen. Daarna gaan we weer op verkenning uit. Het is een mooie dag en ik wil dan ook volop genieten en zien wat er in de buurt is. Ook moet ik praktisch blijven: waar haal ik straks boodschappen? Want ik ga niet hier in het hotel ontbijten of dineren. Dat is wel griezelig duur. Plus, ik denk dat ik even pas op de plaats maak en me weer bij de salade met kip of vis hou en een eitje. De tempura is heerlijk maar blijft gefrituurde groenten en ik weet niet waarin dat is gedaan. Na al die culinaire kunstjes is het tijd om ‘gewoon’ te eten. Margreet, ik heb vaak aan je gedacht en ben benieuwd wat jij hier van zal vinden. als die smaakjes. We gaan zeker een keer naar een goede Japanner als ik weer thuis ben! We moeten tenslotte nog steeds mijn verjaardag vieren!
Al met al is er niet zo veel te melden over deze dag. We reizen van A naar B, inchecken, settelen. in de late middag nog even eruit voor boodschappen en wat is waar. Er zijn heel veel tempels en shrines hier en de sakura is nog immer in bloei hier. Het is heel anders dan Tokyo, zei ik al. Haha, er wordt hier veel meer gefietst (op de stoep!), ik zie veel meer honden en katten, veel meer jeugd en jongelui, niet allemaal in schooluniform. Wat nog altijd hetzelfde is, is dat men je altijd helpt. Of zij nu wel of niet Engels spreken, ze proberen toch iets duidelijk te maken. Een jonge vrouw kwam me te hulp toen ik met de kaart wapperde: ze was docente Engels en we stonden voor de school. We waren het hotel voorbij gelopen! Kan gebeuren als het in de steigers staat met doek van boven naar beneden en de ingang dezelfde is als die banketbakkerij-achtige winkel. Ze bracht ons er heen en bood aan nog meer te vertellen over de stad; “kom maar naar de school”. Is er niet van gekomen maar toch erg lief van haar.
Ik vind een geschikt tentje om te eten en zelfs een Ierse Pub! Daarna is het terugkeren naar de kamer. Morgen ga ik weer op excursie. Ben benieuwd. Kyoto is fijn, voelt goed aan. Het is ruimer en rustiger dan Tokyo. Ik wil bijna de vergelijking maken met Amsterdam en Den Haag maar dat gaat niet helemaal op. Kyoto is dan Den Haag, brede lanen, wegen met bomen. De sfeer is meer open. Ah, ik weet het ook niet precies te verklaren. Kom hier zelf maar eens kijken.
Het is een kort stukje geworden. Trusten en tot volgende keer!