Shuzenji wandeling

Hallo luitjes!
Daar is ze weer hoor. Het heeft even geduurd. Ik had dan wel een stukje klaar maar nog niet af en daarna kwam het er niet van om het te posten. De dag daarna, gebeurde er ook van alles waardoor het niet ging. Hier is dan het stukje van eergister.
Ik zit inmiddels in de trein van Mishima naar Nagoya. Een super expres, deze gaat heel snel indeed. Mag ook wel want we gaan een heel stuk verder naar het zuiden. Het is iets meer dan een uur in deze trein en daarna nog dik 1.5 uur in de volgende expres naar Futaminoura (Ise City). Het zal pas ergens in de middag zijn, voor we aankomen in ons volgende hotel / ryokan. Dus heb ik lekker de tijd om nog iets te vertellen over gisteren. Het is er toen niet meer van gekomen om nog een stukje te schrijven.
Na wederom een heerlijk, prachtig opgemaakt ontbijt ben ik eerst achter de tablet gekropen. Even de mail checken. Niels van Tozai had namelijk bericht gestuurd m.b.t. de terugreis: KLM heeft de vlucht geannuleerd en nu vliegen we via Parijs terug naar huis. Hij zou nog een bevestiging sturen met het e-ticket. Deze zijn nu binnen gekomen. En ja, heb ook nog hier en daar berichtje achtergelaten voor deze en gene. Een “verrassing”, want jullie slapen nog lekker als ik al weer rondhuppel hier. Het was in elk geval prachtig weer! Hoewel er nog wat bewolking was, scheen het zonnetje. Mijn reisgenoot was al vertrokken en ook ik maakte me op voor mijn tocht door Shuzenji. Hier was veel te zien en te doen. ik wilde het allemaal, ik had tenslotte maar 1 dag!
Ik trek er op uit met de knapzak gepakt en de kaart in de hand. Wat is nu de een logische wandeling waardoor je het meeste ziet? De Ryokan ligt tamelijk in het noorden van het plaatsje dus ik ga bovenlangs naar zuiden. Er is ook een route die gevolgd kan worden maar die is maar paar km en gaat niet langs alles wat ik wil zien. Ik verdubbel t eigenlijk. Voor wat betreft tijd, als er gezegd wordt dat een wandeling een uur duurt, trek ik er 2 voor uit. Ik kan zo lekker tutten en blijf overal even staan en kijken en er zijn bepaalde plekjes waar ik gewoon even wil zitten om te genieten. De Hie Jinjya shrine is het eerste gebouw dat ik aandoe. Het is een oude schrijn en de bomen die rondom staan ook. Ze staan er statig bij. Er is een twinflame tree (ben ik zo dol op!). Een enorm dikke boom die als een begint en zich dan splitst. Het groeit verder als 2 bomen. Er is ook hier een touw met gebeden omheen gespannen. Daar waar de splitsing is, is een trappetje gezet. Je loopt er dus tussen door. Er naast staat de grote boeddhistische Shuzenji tempel. Ik heb nu al een paar tempels gezien en elke is weer zo anders. Deze is aan de ene kant wel ‘druk’, daarmee bedoel ik dat er veel beelden zijn en veel aparte gedeelten op het terrein: de tuin heeft allerlei thema’s. Hier klik ik weer als een dolle ;- ). En haha, ik zal jullie er niet al te veel mee lastig vallen maar boven op het water bij het altaar waar je je handen wast en mond spoelt voor je de tempel ingaat, staat ie weer. Mijn vriend, de witte draak. Daarna ga ik verder en zie ik via de vele weggetjes en laantjes the Grave of minamoto no noriyori. Er is nogal wat gebeurd toentertijd, met de Shogunate en al die intriges. Je bent nog niet vers aan de top en je word alweer koppie kleiner gemaakt, door je eigen familie nota bene!
Ik zwerf door Shizenji en geniet. De mensen, de woningen, de tuintjes (ook veel moestuintjes waar men eigen groenten en rijst verbouwd). Ik loop op paadjes tussen de huizen door en kom op bijzondere plekjes. Ik vind dat ook een waterval aan het einde van het stadje. Ik ben nu helemaal van noord naar zuid gelopen. Ik klauter een stukje de berg op en zie een grappig paadje. Ben nu eenmaal dol op trappetjes en gangetjes. En dan kom ik aan bij de mooiste shinto shrine ooit: een trap brengt me bij een ronde open plek. Alleen een paar bomen en struiken groeien aan de rand. Dit is bij uitstek een sacred space. Ik word direct aangetrokken tot een bepaald plekje en ga daar zitten in de zon. Het is warm geworden (had ik al verteld dat ik weer lekker zonder jas ronddool?). Hier op deze plek droom ik weg. Geen idee wat hier ooit geweest is (want er staat een stenen altaar beneden en de trap moet ergens toe geleid hebben ooit) maar de energie is nog altijd sterk. Ik kijk nu uit over het stadje. Prachtig. Na een poosje krijg ik weer kriebel en ga ik verder.
Geen idee hoe lang ik al aan de wandel ben, je vergeet de tijd. Ik keer via de onderkant weer terug. Ik kom bij het Aka gaurnu park, hier staan de sakura’s nog volop in bloei. Mooi. Verderop staat een schattig gebouwtje en ik kijk naar binnen, blijkt het de galerij kairou met prachtige foto’s van de bloesems in de stad. Ik volg dan het Kaze no michi (pad van de wind) en kom dan terecht in het Bamboo forest (chikurin no komichi). Fraai, die bomen. Dik en dun, en heel hoog. Dan komt ik in het centrum van Shuzenji. Hier is het allemaal begonnen: Tokko no Yu en Hako Yu. Dit is de bron waarom heen de stad is gebouwd. Er zitten een paar oudere Japanse mannen met de voeten in het water. We raken aan de babbel en ik mag een foto maken van het stel. Heerlijk die mensen. Altijd ook in voor een geintje. Op gegeven moment gaat mijn wekker (lees: maag) af. Er volgen nog een paar verscholen shrines in de steegjes en opeens zie ik een enorme Boeddha in tempel. Klik-klik.
Dan is het wel mooi geweest, het wordt wat frisser. Tijd om naar het hotel te gaan. Ik moet nog opschieten voor het diner. Eenmaal aan tafel is het weer genieten. Het ziet er prachtig uit en ik smul weer. Het is een geweldige dag geweest. Nu nog boel inpakken en papieren en tickets klaarleggen voor morgen. Vroeg op want ik ga dan bijna hele dag reizen naar volgende bestemming.
Tot dan!